Hier de nieuwsbrief van juni 2018, de dagen zijn bijna op hun langst hopelijk onze gedachten stromen niet, zodat we zonder denken van deze lange dagen kunnen genieten.

Veel leesplezier.

Onze gedachten zitten raar in elkaar. Als je gaat googelen wordt je er ook niet wijzer van.

Maar jij en ik weten dat ze er zijn, de gedachten komen en gaan. Of je nu wil of niet, ze drammen door in je hoofd.

Voor we ons bewust waren van ik ben hier, keken we, roken we, voelden we, proefden we en hoorden we, we konden het niet benoemen, want we wisten niet dat een boom, boom genoemd werd. Dat de geur van koffie die geur is die naar koffie ruikt. Dat iets lekker zoet heette, dat wat we niet lusten spruiten waren.

Alles was boeiend en spannend, chaotisch zelfs, zoveel impulsen die op ons afkomen zoveel kleuren, zoveel beelden, wauw zoveel detail hoe boeiend is dat toch allemaal.

Maar toen het besef van hier, ik en jij kwam zijn we al deze impulsen van onze zintuigen beginnen ordenen, we wilden weten, kennis vergaren, weten wat wat is en hoe het in elkaar zit die paal met vertakkingen dat is boom, een gat in de muur is raam, dat maakt dat we als we iets zien we het kennen, we willen alles kennen, dat maakt het gemakkelijker. Dat beschermd ons tegen het onvoorziene.

In een fractie van een seconde zien en denken we boom, camion, we lezen wat er op de camion staat en onmiddellijk zeggen we, die zit in de bouw, ramen, die rijdt voor de Aldi, de Delhaize we plakken er direct wat we kennen op omdat we dat al gezien hebben, het maakt onze waarneming minder scherp, we herhalen het beeld dat we reeds eerder gezien hebben. We denken dat we weten wat we zien, daardoor missen we veel. We bevestigen zo ook telkens weer onze gescheidenheid van dat wat buiten ons is.

Als we iets waarnemen dan herinneren we ons dit en herinneren ons dat dat wat we waarnemen reeds eerder waargenomen is en word vervolgens gekoppeld aan de inhoud van dat wat we zien. Dit is tijdbesparend maar tegelijkertijd ook limitatief immers de nieuwe waarneming is zo "gekleurd" door de oude waarneming.

Waarom doen we dat, we willen kennen en weten om onze wereld te beheersen, om ons veilig te voelen, maar daardoor sluiten we dat boeiende en veelkleurige af. We verkleinen eigenlijk onze universele wereld die alles omvattend is tot een klein eigen wereldje van jou.

Daarom dat gedachteloos zo behulpzaam is, leer terug kijken als een baby, die niets kent niets weet en vol verbazing naar de wereld kijkt, één met alles zonder verschil zonder dit en dat in éénheid. Geen waarnemer, niks enkel de zintuigen versmolten met alles.

Kijken als een baby,

Veel succes, dank je voor je tijd.

Jozef