Veel Leesplezier.

Bewust zijn, en de zin van het leven.

Bewust worden van ons zijn, van ons lichaam, van ons denken, van smaak, van emoties, zijn.

We hebben onze genen, ons DNA, verder is er onze omgeving; geloof, cultuur, opvoeding, die bepaald hoe we zullen gaan reageren op situaties die zich voordoen.

Onze genen en DNA, daar kunnen we weinig aan veranderen.

Kinderen worden geboren met soms verschrikkelijke ziekten, we zien dat elke dag in de krant.

Onze omgeving, dat is een ander paar mouwen.

We zijn katholiek opgevoed, in een westers land, met democratische instellingen en gelijke rechten en plichten voor iedereen.

Maar 3000 km verder denkt men anders over, geloof, gelijke rechten en democratie. Zelfs binnen onze eigen cultuur denken mensen anders, kijk maar naar politieke partijen, geloof, sommige bevolkingsgroepen hanteren andere normen dan andere groepen.

Naar gelang je arm of rijk of in de middenmoot bent geboren, krijg je andere kansen die mee zullen bepalen hoe jijzelf uiteindelijk in elkaar zit.

Dit zijn wij dus, dit is ons leven. We zullen dus handelen overeenkomstig onze genen, DNA en omgeving. Hoe hebben wij onze omgeving opgenomen en hoe vertalen we die naar buiten.

Angstig, optimistisch, stevig in het leven staand, wetend wat we willen, onderdanig...

Het rare is dat we denken dat we in alle vrijheid kunnen doen en zeggen wat we willen. Een verslaafde die zegt dat hij zelf gekozen heeft om aan zijn verslaving te voldoen, het lichaam zegt hem wat te doen, hij kan niet zonder, is dat vrijheid?

Als we voor een bepaalde mening opkomen, is die meestal ingegeven of gegroeid door de vriendenkring of het milieu waar we in vertoeven. Hoeveel eigen vrije mening is daar nog?

Mensen in intellectuele milieus denken anders na als pakweg mensen die met hun handen werken, zelfs over dezelfde onderwerpen denken ze dikwijls verschillend.

Ja maar ik koop toch de wagen die ik wil, of ik kleed en eet wat ik wil? Al van mode, standing de laatste trends gehoord, waar is jou vrijheid?

Dus over die vrijheid die we hebben zou ik niet al te hoog willen blazen. Het zal eerder een bescheiden vrijheitje zijn. Het idee dat we in vrijheid handelen.

Blijft ons bewustzijn, bewust zijn hiervan, zien dat er eigenlijk toch niet zo veel zin aan dit leven is, we leven het zoals onze genen, DNA, en vooral onze omgeving het ons opdringen!

Als jij de mensen wil helpen, spiritueel wil zijn, gezond wil leven, veel geld wil verdienen, dan heb je dat daar aan te danken.

Zou de zin van ons leven niet kunnen zijn, dat we dit alles gewoon waarnemen?

Misschien heeft leven, of de ruimte, of het heelal ons laten groeien om zo zelf als heelal of leven van alles te kunnen genieten, door onze zintuigen, want leven, heelal heeft zo geen zintuigen!

Zo kan het via de verslaafde genieten van al die drugs, van een vrijend koppel, van eten, kleding roken, sport enz...

Misschien, door gedachteloos te zijn, ga je zonder vooroordelen naar de dingen kunnen kijken en kan je - zijn - is dat niet de zin van dit alles?

Bewustzijn, objectief waarnemen. Zonder verlangen, zonder moeten, zonder angsten.

Enkel waarnemen, zonder oordelen.

Dat is wat we echt zijn.

Groeten,

Jozef