Ik was echt loom geworden van al die hitte, je gaat trager denken, trager reageren, ik begrijp wel waarom de mensen in warme landen het rustig aan doen.

Als het koud is wil je iets doen om warm te krijgen, je wil bewegen misschien is het daarom dat de industriële evolutie in het noorden is begonnen. In het zuiden heb je geen verwarming nodig.

Maar,

Ik dwaal af, slaag je er in om je pratende illusie tot zwijgen te brengen?

Het ik te stoppen met zijn bestaan aan elkaar te praten?

Een ik is interessant om te overleven, moesten wij ik niet belangrijk vinden, dan zouden we als mensenras niet overleven, de roofdieren zouden ons al lang opgegeten hebben. Het ik helpt je te overleven, door jou te doen geloven dat je bestaat, dat ik bestaat. En dat dat ik belangrijk is.

Alles is éénheid, al wat je ziet dat ben jij. Bekijk het zo, onze kleinste deeltjes, nog kleiner als atomen, vind je terug in planten, dieren, gesteente, water, vuur, lucht, wat we ook zien, het is opgebouwd uit dezelfde bouwstenen. Zoals een huis uit; steen, beton, klei en hout bestaat, maar kijk in je straat en er staan meestal niet op elkaar lijkende huizen in.

Het ene dier is het andere niet.

Zo is alles één in zijn schijnbare verscheidenheid.

Je zou kunnen stellen, dat dingen en wezens een verdichting zijn van de elementaire deeltjes zo verdicht dat het als vorm word waargenomen.

Oefen, in de stilte in je hoofd tot je in een toestand komt waar er nog enkel zijn is.

Richt je aandacht op zien, voelen, ruiken eerder dan op wat je ziet voelt of ruikt. Als je stopt met dingen te benoemen wanneer je kijkt komt er rust en kom je er misschien wel achter wie je werkelijk bent.

Blijven proberen!

Succes er mee,

Jozef