Hierbij een gedachte waard het overwegen.

Als we gedachteloos zijn, wat zijn we dan, als het denken weg is?

Waarneming? Zien, voelen, ademhaling, smaken en horen.

We zijn herleid tot ons eenvoudige zijn, voor dat de complexiteit van ons denken opduikt. Enkel waarneming puur jezelf.

We zien wat we zien zonder denken, we voelen de wind op onze huid, de hartslag door onze aderen, we nemen dat waar zonder denken. De geur van koffie doorkruist onze neusvleugels, we horen de geluiden van de wereld rondom ons, in geestelijke stilte...

Door niet te denken nemen we dingen waar die we anders niet zouden zien.

Het is waarnemen zonder denken, enkel zintuiglijk. Geen identificatie met ons lichaam. Waar is ons lichaam als het denken wegvalt? Is er identificatie van mijn bewustzijn met mijn lichaam?

Ik herinner mij toen mijn zoon jong was en nog maar net sprak, dat hij 's ochtends zegde: ”Het is wakker”. Blijkbaar was daar geen identificatie met zijn eigen kleine lijfje.

Wij zeggen “Ik ben wakker” dit lichaam waar ik mijn bewustzijn mee vereenzelvig is wakker.

Zie waar een bron van veel verdriet, vreugde en complexiteit uit voortkwam is geboren, de dag dat we ons identificeerden met ons lichaam, is de dag dat ons ego geboren werd.

Door Gedachteloos te zijn, kunnen we regelmatig herbronnen.

Veel succes ermee!

Vriendelijke groeten en dank je voor het lezen.

Jozef Peeraer

Zie jij de slapende reus?